կապլա
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [kɑpˈlɑ]
վանկեր՝ կապ•լա
- Ուրմիա՝ աղունը աղալու համար ջրաղացպանին տրվող ցորենի որոշ չափ (մեկ ֆունտ) ◆ Խոտին կառնես օխտը կապլա: Ժվ
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։