կապլա
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [kɑpˈlɑ]
վանկեր՝ կապ•լա
- Ուրմիա՝ աղունը աղալու համար ջրաղացպանին տրվող ցորենի որոշ չափ (մեկ ֆունտ) ◆ Խոտին կառնես օխտը կապլա: Ժվ
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։