Հայերեն

խ

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ կա•պու•տաչ•յա

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

կապուտաչ, կապուտաչիկ, կապուտաչվի, կապուտակն, կապուտակնյան, կապտակն, կապտաչյա, կապտաչվի, լուրթակն, խաժակն, խաժաչվի, ծովաչ, ծովակն, լազուրաչ, լազուրաչյա, լազուրակն, լազուրակնյա, ծավի, պլուզ, ճուղուր

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։