Jump to content

կառավաթ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ կա•ռա•վաթ 

  1. Կարին՝ մահճակալ ◆ Մովրովն իր բակի դռան մեյդանումն իր կառավաթը դնիլ ա տալիս ու թեք ընկնում ձգվում։ (Պերճ Պռոշյան)

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։