կառնուտ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [kɑrˈnut]
վանկեր՝ կառ•նուտ
- Ղարաբաղ, Խոտուրջուր՝ առատորեն կառ փուշ բուսած տեղ՝ վայր
- փշերով լի, փշոտ, տատասկոտ ◆ Կառնուտ արտ։ (Հրաչյա Աճառյան)
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։