կառնուտ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [kɑrˈnut]
վանկեր՝ կառ•նուտ
- Ղարաբաղ, Խոտուրջուր՝ առատորեն կառ փուշ բուսած տեղ՝ վայր
- փշերով լի, փշոտ, տատասկոտ ◆ Կառնուտ արտ։ (Հրաչյա Աճառյան)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։