կասացիա

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [kɑsɑt͡sʰˈjɑ]

վանկեր՝ կա•սա•ցի•ա 

Ստուգաբանություն

< кассация < ֆր․ cassation, գերմ․ Kassation < լատ․ cassatio բեկանում, ոչնչացում

Գոյական

1. (իրավ․) (խսկց․) վճռաբեկություն, վճռաբեկում, բեկանում
2. վճռաբեկության գանգատ
3. (երաժշտ․) բացօթյա կատարման համար գրված երաժշտական բազմամաս զվարճալի ստեղծագործություն անսամբլի համար, որն իր կառուցվածքով և բնույթով մոտ է դիվերտիսմենտին և սերենադին
4. (իրավգ․) եզրույթ, որը ծագել է ֆրանսիական «casser» բառից, որ նշանակում է ջարդել, այսինքն վերացնել դատարանի դատավճիռը

Թարգմանություն

Աղբյուրներ

• Աշոտ Հայրապետյան, Օտար բառերի բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «հեղինակային հրատարակություն», 2011 — 643 էջ։
• Կ․Ե․ Մելիք-Վրթանեսյան, Մ․ Ա․ Տոնյան, Երաժշտական բացատրական բառարան, Երևան, «Խորհրդային գրող», 1989 — 270 էջ։
• Ա.Ս. Ոսկերչյան, Քրեաիրավական տերմինների արդի համառոտ բացատրական բառարան: Քրեական իրավունք, քրեադատավար. իրավունք, Երևան, «ԵԳԵԱ», 2004 — 184 էջ։