կասկարայք
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ կաս•կա•րայք
Համշեն, Ամասիա՝
- եռոտանի կամ քառոտանի երկաթե կլոր օղաձող, որի վրա աման են դնում, իսկ տակը կրակ են անում և կերակուր եփում
- Ակն՝ տե՛ս կասկրակ (2)
- տե՛ս կասկարենքի
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։