կաստամանի

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ կաս•տա•մա•նի 

  1. Արարատյան, Շիրակ՝ ճոռոմաբանություն, երկարաբանություն, ավելորդ խոսելը

Արտահայտություններ[խմբագրել]

  1. կաստամանի(ն) գցել Արարատյան՝ - երկար ու ճոռոմ՝ ավելորդ խոսքեր ասել ◆ -Ի՞նչ ես երկար կաստամանին քցել, դու ինձ խելք ո՞ւր ես սովորացնում։ (Պերճ Պռոշյան) ◆ -Ո՞ւմ գլխին ես գայլի ավետարան կարդում, ո՞ւմ հետ ես կաստամանին քցել, քաղցր զրույցներ ու կծու հանդիմանություններ անում։ (Պերճ Պռոշյան)
  2. կաստամանի կարդալ Արարատյան, Շիրակ՝ - խրատ կարդալ, գայլի գլխին ավետարան կարդալ ◆ Գլխիս կաստամանի մի կարդալ: Սահակ Ամատունի

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։