կավազ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ կա•վազ
- Վան, Բաղեշ՝ պահակ, հսկիչ, պահապան ◆ Էն տռնփակ մարթ ծի իտուր կավազին, տարան տրին ադամամութ բռնատուն։ ԱՏՍ ◆ - Քավթառ սատանա,- գոռաց կավասը: (Խաթաբալա)
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։