կավազ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ կա•վազ
- Վան, Բաղեշ՝ պահակ, հսկիչ, պահապան ◆ Էն տռնփակ մարթ ծի իտուր կավազին, տարան տրին ադամամութ բռնատուն։ ԱՏՍ ◆ - Քավթառ սատանա,- գոռաց կավասը: (Խաթաբալա)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։