կավկոխ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [kɑvˈkɔχ]
վանկեր՝ կավ•կոխ
- Կարին՝ կավ կոխող՝ տրորող՝ ճմլող (բրուտագործության մեջ) ◆ Էրկու կավկոխ բեր, թող թընդրին կավը կոխկրտեն։ (Ձեռագիր)
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։