կատաշ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [kɑˈtɑʃ]
վանկեր՝ կա•տաշ
- Կարին՝ ծերուկ
- Ջավախք, Բասեն՝ տան մեծը, նահապետ ◆ Յես չիտեմ, դիակատաշս էկավ, անոր ըսե։ (Ձեռագիր)
- Ջավախք՝ հարգական մակդիր տարիքավոր մարդկանց ◆ Բարով եկար, Սարգիս կատաշ: (Ստեփանոս Մալխասյանց)
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։