Հայերեն

վանկեր՝ կա•տար•սիս

Ստուգաբանություն

< катарсис < հուն․ katharsis քավություն

(գիտ․) բարոյափիլիսոփայական և գեղագիտական հասկացություն՝ մաքրագործում, ապաքինում, ֆիզիկական ցավի կամ հոգեկան տառապանքի թոթափում՝ տերմինը օգտագործվել է հին հունական փիլիսոփա Արիստոտելի կողմից
հին հունական գեղագիտության մեջ` արվեստի ազդեցությունը մարդու վրա

Թարգմանություն

Աշոտ Հայրապետյան, Օտար բառերի բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «հեղինակային հրատարակություն», 2011 — 643 էջ։
Սիլվա Պապիկյան, Թատերագիտական և կինեմատոգրաֆիական տերմինների համառոտ բառարան, Երևան, «Էդիթ Պրինտ հրատարակչություն», 2015 — 128 էջ։
Ջրբաշյան Է․Մ․, Մախչանյան Հ․Մ․, Գրականագիտական բառարան (2-րդ լրաց․ և վերամշ․ հրատ․) (Լույս), Երևան, 1980 — 352 էջ։
Մ․Մ․ Ռոզենտալի, Փիլիսոփայական բառարան (Հայաստան), Երևան, 1975 — 468 էջ։
Լ․ Տիմոֆեև, Ն․ Վենգրով, Գրականագիտական տերմինների համառոտ բառարան (Հայպետուսմանհրատ), Երևան, 1957 — 247 էջ։