կարաբադին
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ կա•րա•բա•դին
- Թբիլիսի՝ հին բժշկարան
- (փխբ․) ընդարձակ՝ մեծածավալ, ահագին, մեծ ◆ Մե կարբանդին մասխարթիննիր է գրի վրել։ (Գարեգին Սևունց)
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։