Jump to content

կարալ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ կա•րալ 

  1. Լոռի, Ղազախ՝ կարողանալ ◆ Մարդի աչքը առաջը չէր կարում ջոկի։ (Խաչատուր Աբովյան) ◆ Ֆըեղածինը կարալ չի էն խնձորը ձեռ քցի։ (Ձեռագիր)

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։