կարասկա
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ կա•րաս•կա
- Համշեն՝ ջուլհակի գործիք՝ մետրուկես երկարությամբ փայտյա փող, ծայներին պարաններ կապված, որի վրա անց են կացում առեջքի թելերի ծայրերը, երբ գործված կտավը ավարտվում է
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։