կարժ

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [kɑɾʒ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ կարժ

վանկեր՝ կարժ 

Ստուգաբանություն

Թերևս բնիկ հնդեվրոպական՝ *gr-gh- կամ, թերևս` *gr-k- «պտտել, ոլորել» արմատից. հմմտ. հունարեն (*ger-g->) γυργαθος՝ «(հյուսված) կողով», (*ger-k->) բուլղարերեն girčase «կծկվել»։

Գոյական

1. թելի փաթույթ, կաժ

Հոմանիշներ

1. կարթուռուցք

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր
կարժառել կարժել

Թարգմանություններ

Թարգմանություն

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։