կարոճիկ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [kɑɾɔˈt͡ʃik]
վանկեր՝ կա•րո•ճիկ
- մի ծայրից քար կապված ձող, որն իր ծանրությամբ քաշում է հինած թելերը, քարակոճիկ
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։