կարոտում
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [kɑɾɔˈtum]
վանկեր՝ կա•րո•տում
Բառակազմություն
[խմբագրել]Գոյական
- (նորբ․) կարոտ, կարոտելը ◆ Կուզեի հիամա անցյալը գրկել՝ Սուր կարոտումի կսկիծն իմ սրտում։ -ԱՀ
Թարգմանություն
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։