կա-չկա
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [kɑ t͡ʃʰˈkɑ]
վանկեր՝ կա-չ(ը)•կա
- ըստ երևույթին, անշուշտ ◆ Կա-չկա էս ավազակներ են։ Հովհաննես Թումանյան
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։