կելուկ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ կե•լուկ
- Էվերիկ՝ գայլի ձագ,գայլուկ
- մանուկներին վախեցնող երևակայական պառավ, չարք
Արտահայտություններ[խմբագրել]
- կելու խոտ Կաղապար:Վն - մոլախոտային բույս, որ բարձրանալով ու փաթաթվելով կողքի բույսերին, չի թողում աճեն, գայլուկ ◆ Մեր իկին մնացե անտեր, կելու խոտ խեխտեց մեր թփնիկ։ ԱՏՍ
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։