կեծակե
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ կե•ծա•կե
- Արարատյան, Շիրակ, Թբիլիսի, Վան՝ կայծակից առաջացած
Արտահայտություններ
[խմբագրել]- կեծակե թուր - հրաշագործ թուր, որի կրողը, ըստ ավանդության, անպարտելի է մնում ◆ Զուլվիսիան կիմանա անոր անպարտության գաղտնիքը- կեծակե թուրն է, որ ցերեկը մեջքը կկապե ու գիշերները բարձին տակ կդնե։ (Գարեգին Սրվանձտյան)
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։