կեղար
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [kɛˈʁɑɾ]
վանկեր՝ կե•ղար
- Եվդոկիա, Կեսարիա, Ամասիա՝ տան մեջ առանձին տեղ, որ պահում են ուտելեղեն և այլ իրեր, մառան
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։