Jump to content

կեղտակեր

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ կեղ•տա•կեր 

  1. Արարատյան՝ անսննդարար, անպետք բաներ ուտող, շատ հասարակ ապրող ◆ Կեղտակեր մարդ։ Սահակ Ամատունի
  2. կեղտը մաշող` հանող

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։