կեղտաճմուռ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ կեղ•տա•ճ(ը)•մուռ 

  1. Վան, Պապեն՝ կեղտի մեջ թաղված

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Հայերեն

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Ածական

  1. կեղտոտ ◆ Ծուռ ոտքերից կախ էր ընկած կեղտաճմուռ շալվարը... ՌՍՊ


Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Ա․Ս․ Գալստյան, Նոր բառեր, Պրակ Գ, Երևան, «Ասողիկ», 2017 — 158 էջ։
  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։