կեղտառատ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [kɛʁtɑˈrɑt]
վանկեր՝ կեղ•տա•ռատ
Ածական
- (նորբ․) շատ կեղտոտ, կեղտով առատ ◆ Գորշ Պրեսնյայի կեղտառատ ձեռքին այս թոքաղտավոր գիշերն է ահա թքել աննկատ։ Պարույր Սևակ
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Փառանձեմ Մեյթիխանյան, Նոր բառերի բացատրական բառարան, Երևան, «Փյունիկ», 1996 — 220 էջ։