կենսավոր

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

վանկեր՝ կեն•սա•վոր 

Ածական

  1. (նորբ․) կյանք տվող, կենսատու ◆ Եվ ամպերը տաքացած շողի հրով կենսավոր, բարձունքներով փիրուզե ձգվում են վեր չորս կողմից։ Պարույր Սևակ

Աղբյուրներ[խմբագրել]