կեռալ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [kɛˈrɑl]
վանկեր՝ կե•ռալ
- Պոլիս, Կարին, Նոր Նախիջևան, Մուշ, Ակն, Արաբկիր, Մալաթիա, Սվեդիա, Սեբաստիա՝ մարմինը եռալ, սաստիկ քոր գալ՝ եռալ ◆ Գլուխս կեռա կը։ (Ձեռագիր) ◆ Տղան բորոտել էր, սաղ ջանը կեռար: (Ձեռագիր)
- Խարբերդ՝ գորովանք՝ սեր տածել մեկի նկատմամբ
Արտահայտություններ
[խմբագրել]- Կռնակը կեռալ, ջանը կեռալ, Պոլիս՝ (փխբ․) Ծեծվել ուզել, ծեծվելու ենթակա լինել ◆ Դե կե, դե կե, որ ջանդ դինջանա, ես գիտեմ, կկեռար: Համո Սահյան
- Ձեռքի կեռալը փարա կբերե (սնոտ․), Ափի քոր գալը փող ստանալու նշան է
- Սիրտը կեռալ, Կաղապար:բրբռ♀4Խրբ Մեկի նկատմամբ գութ՝ սեր՝ գորովանք տածել
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։
Կատեգորիաներ:
- Հայերեն բարբառային բառեր
- Բառեր «Հայոց լեզվի բարբառային բառարան» գրքից
- Պոլսի բարբառային բառեր
- Կարինի բարբառային բառեր
- Նոր Նախիջևանի բարբառային բառեր
- Մուշի բարբառային բառեր
- Ակնի բարբառային բառեր
- Արաբկիրի բարբառային բառեր
- Մալաթիայի բարբառային բառեր
- Սվեդիայի բարբառային բառեր
- Սեբաստիայի բարբառային բառեր
- Անհայտ բարբառով հայերեն բառեր
- Քաղվածք/Ձեռագիր
- Խարբերդի բարբառային բառեր
- Հայերեն բառեր փոխաբերական իմաստով
- Քաղվածք/Համո Սահյան