կեռըք

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ կե•ռըք 

  1. Մուշ՝ սուր հոտառություն ունեցող (անձ, կենդանի)
  2. քթի թաղանթ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։