կերմըգուտին

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ կեր•մը•գու•տին 

  1. Համշեն՝ մանր լինելը; Աղին կերմըգուտինը խաս է

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։