Jump to content

կերմըգուտին

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ կեր•մը•գու•տին 

  1. Համշեն՝ մանր լինելը; Աղին կերմըգուտինը խաս է

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։