Jump to content

կեփիչ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ կե•փիչ 

  1. փայտե տափակ գավազան՝ լվացքը ծեծելու համար ( կեղտը դուրս գա), կոփիչ, թակիչ, թոխաճ

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։