կեփիչ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ կե•փիչ 

  1. փայտե տափակ գավազան՝ լվացքը ծեծելու համար ( կեղտը դուրս գա), կոփիչ, թակիչ, թոխաճ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։