կզակ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [kzɑk]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ կզակ
վանկեր՝ կ(ը)•զակ
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Թերևս բնիկ հնդեվրոպական՝ *կուզ- < *gu-g(՛)h-՝ *geu- «ծռել» արմատից՝ -ակ ածանցով. հնդեվրոպական զուգահեռները *-g-ով են, թեև իրանական, բալթիական, սլավոնական խմբերում *g(՛)h-ի և *g(՛)-ի արտացոլումները չեն տարբերվում, հայերենում էլ *-ug՛h- և *ugh- տալիս են -ուզ. հմմտ. նոր վերին գերմաներեն kugel «գնդակ», գերմաներեն kogal «կլոր լեռնագագաթ», նորվեգերեն kjūka «գունդ», իռլանդերեն kjūka «մատնակոճ», լիտվերեն gugá «(փոքր) սապատ», ռուսերեն гугля «ելունդ» և (*geu-g՛->) պարսկերեն gūzak «ոտքի կոճ», լիտվերեն gùžus, լեհերեն guz «ելունդ»։ Սակայն հնարավոր է ամբողջական փոխառություն իրանական աղբյուրից (հնդեվրոպական *ku-g՛-՝ *keu- «ծռել» արմատից), թեև այդպիսին չի հաստատված։
Գոյական
- ստորին ծնոտի կլորավուն դուրս ընկած ծայրը
- (հնց․) ծնոտ
Հոմանիշներ[խմբագրել]
- դունչ, դֆա
Արտահայտություններ[խմբագրել]
| Ի արտաքին հոլովում | ||
| Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
| Ուղղ. | կզակ(ը) | կզակներ(ը) |
| Սեռ. | կզակի | կզակների |
| Տր. | կզակի(ն) | կզակների(ն) |
| Հայց. | կզակ(ը) | կզակներ(ը) |
| Բաց. | կզակից | կզակներից |
| Գործ. | կզակով | կզակներով |
| Ներգ. | կզակում | կզակներում |
| Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ[խմբագրել]
Թարգմանություն
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։