կզկվել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ կ(ը)զ•կ(ը)•վել 

  1. Պոլիս՝ կծկվել, կուչ գալ (ահից՝ ցրտից, վախից) ◆ Քյանի, քյանի զոռ-փահլեվան Խորոտի առաջ կզկվե, ախտվիր են։ Ժվ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։