կզկտուկ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ կ(ը)զ•կ(ը)•տուկ
- Կարին՝ կծկված, կուչ եկած
- (փխբ․) խեղճ, ողորմելի, աղքատ
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։