Jump to content

կզղել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ կ(ը)զ•ղել 

  1. Սեբաստիա, Պոլիս, Պարտիզակ՝ շատ հասած հասկի հատիկները թափվել ◆ Ցորենը քաղող չըլլալուն կզղեցավ։ (Հ․Տեր-Հակոբյան)
  2. Սեբաստիա, Պոլիս, Պարտիզակ՝ ցրտից կամ տաքից ձեռքի մաշկի և դեմքի վրա ծալքեր առաջանալ
  3. Սեբաստիա՝ կերակրի ամանը չլվանալուց կեղտը կողերին չորանալ
  4. Սեբաստիա, Եվդոկիա՝ վերքի բոլորքը չորանալ
  5. Սվեդիա, Եվդոկիա, Մարզվան, Մալաթիա՝ (փխբ․) մեկի հետ գժտվել, նեղանալ

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։