կըլխ-կըլխկացնել
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ կը•լ(ը)խ-կը•լ(ը)խ•կաց•նել
- Կարին՝ հավերը ձու ածելուց հետո ձայն հանել ◆ Նրա ածան հավերը այնպես բարձր-բարձր կըլխ-կըլխկացնում էին, այնպես շամաթա անում, որ ականջ էին տանում։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։