Jump to content

կժկուն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ կ(ը)ժ•կուն 

  1. Վան՝ ձայն արձակող (կժի մասին)

Արտահայտություններ

[խմբագրել]
  1. կժկուն տալ
    1. կժի ձայն արձակել
    2. Վան, Պապեն՝ գոռալով մեկի վրա հարձակվել

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։