Jump to content

կժտուն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ կ(ը)ժ•տուն 

  1. Մուշ, Խիան՝ կժերը տեղավորելու փայտե կամ քարե հարմարանք, որի մեջ տեղավորում են ջրով լի կժերը

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։