կիլոտոնն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

վանկեր՝ կի•լո•տոնն 

Գոյական

  1. (ֆիզ․) կշռի միավոր, որ հավասար է 1000 տոննայի, գործածվում է միջուկային և ջերմամիջուկային պայթեցումների հզորությունը չափելու համար՝ հարաբերելով սովորական պայթուցիկ նյութերի մեկ տոննայի պայթյունից առաջացած հզորությանը ◆ ԱՄՆ-ի էներգետիկայի մինիստրության հայտարարության համաձայն միջուկային պայթեցման հզորությունը կազմել է 20-150 կիլոտոնն։ (Սովետական Հայաստան)

Աղբյուրներ[խմբագրել]