կիմա

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ կի•մա 

  1. Վան, Մուշ, Բաղեշ՝ աղացած միս, որով ճաշ են պատրաստում ◆ -Պալաս, արե քե անուշ կերեր եմ իփե՝ ծյուկ, ծվազիղ, սիրկիվիլով կիմա, ծավրե փլավ։ ԱՏՍ ◆ Ամեն ինչ տեղն է, միայն սերկևիլով կիմայի աղը պակաս է։ Գուրգեն Մահարի

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։