կիմա
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ կի•մա
- Վան, Մուշ, Բաղեշ՝ աղացած միս, որով ճաշ են պատրաստում ◆ -Պալաս, արե քե անուշ կերեր եմ իփե՝ ծյուկ, ծվազիղ, սիրկիվիլով կիմա, ծավրե փլավ։ ԱՏՍ ◆ Ամեն ինչ տեղն է, միայն սերկևիլով կիմայի աղը պակաս է։ Գուրգեն Մահարի
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։