կիսաօտարված

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [kisɑɔtɑɾˈvɑt͡s]

վանկեր՝ կի•սա•օ•տար•ված 

Բառակազմություն[խմբագրել]

Ածական

  1. (նորբ․) կիսով չափ օտարված ◆ Կիսաօտարված, ոչ ինքնակամ մեկուսացված անհատի դրաման համերկային ընդհանրական է։ Լրագիր (թերթ)

Աղբյուրներ[խմբագրել]