կիտիտ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [kiˈtit]
վանկեր՝ կի•տիտ
- Հավարիկ՝ ոչխարի՝ այծի կամ ուղտի աղպ (կլոր հատիկների ձևով) ◆ Չոբանը ոչխարին կիտիտը կախսին մոջն ի ածա, ուտելիս ի։ (Ձեռագիր)
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։