կիրկաշ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ կիր•կաշ 

  1. Թբիլիսի՝ խաշած լոբու, բակլայի հատիկներ՝ ջուրը քաշած և վրան սոխ՝ համեմունք ու պղպեղ ցանած ◆ -Ախչի, մխելի կիրկաշ բի։ (Ձեռագիր) Սուփրի վրեն ի՞նչ չկար-լոբի՝ կիրկաշ, սոխ ու ձեթով տապակած, նընգըզով համեմած։ (Խաթաբալա)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։