կիրկաշ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [kiɾˈkɑʃ]
վանկեր՝ կիր•կաշ
- Թբիլիսի՝ խաշած լոբու, բակլայի հատիկներ՝ ջուրը քաշած և վրան սոխ՝ համեմունք ու պղպեղ ցանած ◆ -Ախչի, մխելի կիրկաշ բի։ (Ձեռագիր) Սուփրի վրեն ի՞նչ չկար-լոբի՝ կիրկաշ, սոխ ու ձեթով տապակած, նընգըզով համեմած։ (Խաթաբալա)
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։