կիր-կիրակոս

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ կիր-կի•րա•կոս 

  1. Նոր Նախիջևան՝ գիրագիտություն, գրաճանաչություն
  2. Ղարաբաղ՝ դիմում, աղերսագիրք, խնդրագիրք ◆ Թոփ թվանգ, ըղաչանք, պղատանք, կիր-կիրակոս կարին վեչ մին մազու մչանք իրանց էտ ուրենքան ծռին։ (Տմբլաչի Խաչան)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։