կլաուզուլա
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [klɑuzuˈlɑ]
վանկեր՝ կ(ը)•լա•ու•զու•լա
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
< клаузула < լատ․ clausula եզրափակում, վերջավորություն
Գոյական
- (տղչփ․) բանաստեղծան տողի վերջավորությունը՝ սկսած վերջին շեշտված վանկից
- (իրավ․) հատուկ պայման (վերապահված)
- (հռետ․) ճառի եզրափակիչ մասը
Թարգմանություն
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Աշոտ Հայրապետյան, Օտար բառերի բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «հեղինակային հրատարակություն», 2011 — 643 էջ։
- Ջրբաշյան Է․Մ․, Մախչանյան Հ․Մ․, Գրականագիտական բառարան (2-րդ լրաց․ և վերամշ․ հրատ․) (Լույս), Երևան, 1980 — 352 էջ։
- Լ․ Տիմոֆեև, Ն․ Վենգրով, Գրականագիտական տերմինների համառոտ բառարան (Հայպետուսմանհրատ), Երևան, 1957 — 247 էջ։