կլավ
Հայերեն բարբառային բառ
կլավ 1[խմբագրել]
- ՄՀԱ՝ [klɑv]
վանկեր՝ կ(ը)•լավ
- Մուշ, Մոկս՝ գեր, պարապ ◆ Կլավ ոչխար։ (Հրաչյա Աճառյան) ◆ Կլավ նեճիրմ՝ ընգավ իմ ձեռ։ Ահ
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Հայերեն բարբառային բառ
կլավ 2[խմբագրել]
- ՄՀԱ՝ [klɑv]
վանկեր՝ կ(ը)•լավ
- Թբիլիսի, Նոր Ջուղա՝ գործ է ածվում հետևյալ կապակցության մեջ
Արտահայտություններ[խմբագրել]
- Կլավ կլավի գալ, Ստամոքսի ցավից գալարվել, ոլորվել ◆ Ամբողջ գիշեր ցավից կլավ-կլավի էր գալիս։ (Վաղարշակ Տեր-Սուքիասյան) ◆ Գուզիս փտած ձներուկ անուշ արա, վուր փուրըտ կլավ կլավի գալ։ (Գարեգին Սևունց)
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։