կլավ
Հայերեն բարբառային բառ
կլավ 1
[խմբագրել]- ՄՀԱ՝ [klɑv]
վանկեր՝ կ(ը)•լավ
- Մուշ, Մոկս՝ գեր, պարապ ◆ Կլավ ոչխար։ (Հրաչյա Աճառյան) ◆ Կլավ նեճիրմ՝ ընգավ իմ ձեռ։ Ահ
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Հայերեն բարբառային բառ
կլավ 2
[խմբագրել]- ՄՀԱ՝ [klɑv]
վանկեր՝ կ(ը)•լավ
- Թբիլիսի, Նոր Ջուղա՝ գործ է ածվում հետևյալ կապակցության մեջ
Արտահայտություններ
[խմբագրել]- Կլավ կլավի գալ, Ստամոքսի ցավից գալարվել, ոլորվել ◆ Ամբողջ գիշեր ցավից կլավ-կլավի էր գալիս։ (Վաղարշակ Տեր-Սուքիասյան) ◆ Գուզիս փտած ձներուկ անուշ արա, վուր փուրըտ կլավ կլավի գալ։ (Գարեգին Սևունց)
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։