կլեկած

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ կ(ը)•լե•կած 

  1. Կարին՝ կլայեկ քսած, կլայեկած
  2. Ղարաբաղ՝ (փխբ․) մաքոր ածիլված ◆ Ռեխ-մռեխը կլեկած: (Հրաչյա Աճառյան)
  3. Թբիլիսի՝ (անարգ) լիրբ, անպատկառ
  4. Թբիլիսի՝ փորձված, փորձառու, ընկած-ելած ◆ Նա փորցած ու կլեկած օքմին է։ (Խաթաբալա)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։