կլեկել
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [klɛˈkɛl]
վանկեր՝ կ(ը)•լե•կել ◆ Նա միջի եղածը մի նոր կլեկած մեծ սինու մեջ։ (Ղազարոս Աղայան)
- Արարատյան, Կարին՝ (փխբ․) ամանի կերակուրը լավ սրբելով ուտել
- Ղարաբաղ, Մալաթիա՝ (փխբ․) ծանր լուտանքներ թափել մեկի գլխին, խիստ կերպով անպատվել` անարգել ◆ Վերը վարը աղեկ մի կիլեկից : Արշակ Ալպոյաճյան
- համոզելով համառությունը կոտրել
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։