կլնդրեկ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [klndɾɛk]
վանկեր՝ կ(ը)•լ(ը)նդ•րեկ
- գեղեցիկ կլորություն ունեցող
- (փխբ․) կոկիկ, հարդարված, գլուխ վրան կարգին, շնորհքով ◆ Կլնդրիկ տղա։ (Հրաչյա Աճառյան)
- Կաղապար:բչբռ♀4Ղրբ հաճոյակատար
Արտահայտություններ
[խմբագրել]- Կլնդրեկի տալ,
- Կաղապար:բրբռ♀4Ղրբ գլուխկոնծի տալ
- մեկին քծնել, հաճոյակատարություն անել
- Կաղապար:բրբռ♀4Ղրբ գլուխկոնծի տալ
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։