կլնդրիկ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ կ(ը)•լ(ը)նդ•րիկ 

  1. Վան՝ գեղեցիկ կլորություն ունեցող
  2. (փխբ․) կոկիկ, հարդարված, գլուխ վրան կարգին, շնորհքով ◆ Կլնդրիկ տղա։ (Հրաչյա Աճառյան)
  3. Կաղապար:բրբռ♀4Ղրբ հաճոյակատար

Արտահայտություններ[խմբագրել]

  1. Կլնդրեկի տալ
  2. մեկին քծնել, հաճոյակատարություն անել

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։