կծըպող

Հայերեն բարբառային բառ

• ՄՀԱ՝ [kt͡səˈpɔʁ]

վանկեր՝ կ(ը)•ծը•պող 

1. Ղարաբաղ՝ կայծակնավուն, ատրաշեկ, հրավառ
2. սաստիկ տաքացած
3. (փխբ․) առույգ, ժիր, աշխույժ

Արտահայտություններ

1. Կծըպողին տալ
   1. կայծեր արձակել
      1. (փխբ․) փայլփլել, պսպղալ ◆ Աչքերը կծըպողին տվին։ (Ձեռագիր)

Աղբյուրներ

• Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։