կծիլ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [kt͡sil]
վանկեր՝ կ(ը)•ծիլ
- Խոտուրջուր, Համշեն՝ քոր գալ, քորվել ◆ Ափիս մեջ կծեցավ, էգվան գիր կառնում։ (Ձեռագիր)
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։